Historia drabinek gimnastycznych: z Europy na cały świat

historia drabinek do ćwiczeń

Wszyscy pamiętają drabinki gimnastyczne ze szkolnych sal sportowych, jednak skąd się tam wzięły? Drabinki do ćwiczeń zna każdy, ale niewielu wie, gdzie zaczyna się ich historia. Przeszłość uczy nas, że gimnastyka miała wielu „ojców”, którzy wykorzystywali drabinki w różnych celach. Niektórym marzyły się systematyczne ćwiczenia fizyczne w szkole, innym zbudowanie potężnej armii, a pozostałym realizacja własnych założeń narodowościowych… Abstrahując od różnic, każdy widział jednak w nich to samo: ogromny potencjał, wpływający pozytywnie na sprawność, kondycję i zdrowie ludzkiego ciała. Ta perspektywa nie zmieniła się do dziś!

Ojcowie gimnastyki: kto stoi za popularnością drabinki do ćwiczeń?

Historia drabinek gimnastycznych wymienia 3 osobistości: Johann Guts Muthsa, Friedrich Ludwig Jahna oraz Per Henrik Linga. Każdy z nich na swój własny sposób przyczynił się do wzrostu popularności gimnastyki oraz samych drabinek.

Pierwsza drabinka linowa

Johann Guts Muths był niemieckim pedagogiem oraz nauczycielem geografii i gimnastyki. Na przestrzeni lat nauczania zbierał i opracowywał ćwiczenia gimnastyczne, które w 1793 roku ujrzały światło dzienne w pracy pt. „Gymnastik für die Jugend”.

Opracowanie Guts Muthsa cieszyło się olbrzymim zainteresowaniem, gdyż poruszało – jak na tamte czasy – rewolucyjne zagadnienia z dziedziny gimnastyki i ćwiczeń fizycznych. Dość powiedzieć, że niemieckiemu nauczycielowi przypisuje się stworzenie jednej z pierwszych drabinek linowych.

Plac do gimnastyki dla dorosłych

Friedrich Ludwig Jahn rozwijał myśl, rozpoczętą przez Guts Muthsa. Idąc śladami starszego o 19 lat kolegi, stworzył plac do gimnastyki dla dorosłych. Przekazy z tamtych czasów informują, że większość placu była utworzona z elementów, przypominających współczesne drabinki rehabilitacyjne.

Friedrich Ludwig Jahn jest uznawany za ojca gimnastyki sportowej. Sukcesywnie promował rozwój kultury fizycznej wśród swoich uczniów, zachęcał do spacerów i zabaw sportowych. Co więcej, opracował również materiały do ćwiczeń oraz sprzęt do gimnastyki i kalisteniki, który jest wykorzystywany do dziś (np. drążek). Co ciekawe, Friedrich Ludwig Jahn postrzegał gimnastykę, jako środek do walki o wolność i jedność.

Narodziny „szwedzkiej” gimnastyki

Per Henrik Ling żył w podobnym okresie XVIII wieku, jak pozostali ojcowie gimnastyki. Przez wielu jest jednak uważany za najbarwniejszą postać ze wszystkich wymienionych. Był bowiem szwedzkim poetą, naukowcem i sportowcem. Niektóre źródła podają, że wiele wiedzy czerpał od swojego przyjaciela z Chin, który uczył go na temat sztuk walki, ćwiczeń oraz filozofii dbania o zdrowie.

Per Henrik Ling cierpiał na reumatyzm (choć niektóre źródła wymieniają również artretyzm). Aby uśmierzyć ból, regularnie wykonywał ćwiczenia fizyczne, których nauczył się podczas podróży oraz zdobywania wiedzy. Dość szybko zauważył, że regularny trening działa niezwykle korzystnie na jego schorzenia, a po pewnym czasie niemalże całkowicie odzyskał zdrowie i sprawność fizyczną. Aby upewnić się w swoich dociekaniach, Per Henrik Ling zaczął uczęszczać na lekcje anatomii i fizjologii, gdzie przeszedł kurs lekarza. To właśnie wtedy opracował i wyszczególnił 4 podejścia do gimnastyki oraz ćwiczeń fizycznych:

  • pedagogiczne,
  • medyczne,
  • wojskowe,
  • estetyczne.

Swoje obserwacje i nauki wykorzystał w 1813 roku, gdzie utworzył (za zgodą ówczesnego króla Szwecji) „Gymnastik och idrottshögskolan”, czyli Centralny Instytut Gimnastyczny.

Była to pierwsza tego typu instytucja w Europie!

Per Henrik Ling hołdował zasadzie, iż ćwiczenia fizyczna muszą być dostosowane do możliwości danego człowieka. Jednocześnie stwierdził, że drabinka gimnastyczna spełnia te wymagania, gdyż wpływa pozytywnie również na umysł. Tym samym w Centralnym Instytucie Gimnastycznym powszechnie praktykowano gimnastykę i wykorzystywano w tym celu drabinki oraz kratownice. Per Henrik Ling wspierał szwedzkiego króla, gdyż wierzył, że za pomocą gimnastyki polepszy siłę militarną armii. Ówcześnie zrodził się również nurt gimnastyczny, nazywany „szwedzkim”.

Co znaczy dla nas historia drabinek gimnastycznych?

Drabinki gimnastyczne przeszły długą drogę. Po ich rozpowszechnieniu trafiły później do Stanów Zjednoczonych oraz pozostałych państw. Druga wojna światowa nieco przyćmiła popularność drabinek, ale szybko odrodziły się one w drugiej połowie XX wieku.

Ludzie je pokochali i kochają do dziś!

W końcu to właśnie ten niepozorny sprzęt pozwala dbać o tężyznę fizyczną, sprawność ciała, sylwetkę oraz zdrowie. Zapewnia szereg niezwykle funkcjonalnych i praktycznych ćwiczeń dla osób w każdym wieku! Na drabinkach można bowiem bez trudu skalować trudność poszczególnych ćwiczeń, co czyni je doskonałym sprzętem dla osób o różnym poziomie wytrenowania.

Współcześnie widzimy je nie tylko na kartach historii i w szkolnych salach sportowych. Dziś coraz więcej osób decyduje się na zakup własnych drabinek gimnastycznych do domu lub ogrodu. Trudno się temu dziwić, skoro jest to doskonała inwestycja w zdrowie i rozwój fizyczny własny oraz całej rodziny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *