Ćwiczenia przeciw płaskostopiu w warunkach domowych

Płaskostopie to wada kończyn dolnych, która polega na obniżeniu łuków wysklepiających stopę. W warunkach niezaburzonych stopa opiera się o podłoże poprzez trzy punkty. Są to: pięta, głowa pierwszej oraz głowa piątej kości śródstopia. Oprócz tego między nimi przebiegają trzy najważniejsze łuki stopy: podłużny boczny, podłużny przyśrodkowy oraz poprzeczny przedni. To właśnie ich obniżenie doprowadza do płaskostopia.

Najczęściej pojawiająca się postać płaskostopia to tzw. stopa płaska podłużnie.Dla takiej stopy charakterystyczna jest:

• koślawość kości piętowej,
• obniżenie łuków podłużnych,
• szybkie męczenie się oraz bolesność łydek oraz stóp.

Zagwarantowanie optymalnych warunków środowiska w przypadku płaskostopia to głównie troska o dobrze dobrane obuwie oraz o to, aby stopy nie były przeciążane żadnym nadmiernym wysiłkiem. Dbanie o nieprzeciążanie stóp warto zacząć od unikania:

• skoków oraz biegów (zwłaszcza tych, które są wykonywane na twardym podłożu),
• zbyt długiego stania,
• długotrwałych wysiłków, które prowadzą do przemęczenia mięśni wysklepiających stopę.

Rekomendowane jest z kolei:

• zapewnienie stopom możliwości wykonywania obszernych i niczym nieskrępowanych ruchów,
• chodzenie na boso po miękkim podłożu.

Postępowanie korekcyjne u dzieci z płaskostopiem – od czego zacząć?

1.     Najpierw należy się upewnić, czy rzeczywiście dziecko ma tego rodzaju problem, a jeśli tak, to, jak bardzo jest on zaawansowany.

2.     Później należy się zatroszczyć o to, aby mu zapewnić optymalne warunki środowiskowe.

3.     Z pewnością warto zacząć od wzmocnienia mięśni, które są odpowiedzialne za utrzymanie łuków, bo to one decydują o wydolności stopy.

4.     Równie ważne jest wyrobienie u dziecka nawyku prawidłowego stawiania stóp podczas biegu, chodu, siedzenia oraz stania.

Przykładowe ćwiczenia, które mogą okazać się pomocne

Ćwiczenia na płaskostopie u dzieci mają za zadanie doprowadzić do wyrośnięcia z fizjologicznej stopy płasko – koślawej. Oprócz tego funkcjonują one jako ważny składnik codziennej rehabilitacji. Stopień ich trudności powinien być uzależniony od wieku i fizycznych możliwości danego dziecka. Kluczowe w tym wypadku jest wzmacnianie tych mięśni stóp, które są odpowiedzialne za podtrzymywanie sklepień stopy. Tylko ich regularne powtarzanie może z czasem przynieść wymierne efekty.

• Leżenie tyłem – stopy powinny zostać oderwane od podłoża; ruch, jaki należy wykonać, to krążenie stóp na zewnątrz i do wewnątrz.
• Siad  płaski – ruch w tym wypadku sprowadza się do naprzemiennego zginania oraz prostowania stopy w stawach skokowych; do tego dochodzi równoczesne zginanie palców.
• Leżenie przodem, ręce pod brodą – nogi powinny zostać ugięte w stawach kolanowych – aż do kąta prostego; ruch polega tutaj na zbliżaniu oraz oddalaniu od siebie podeszwy stóp.
• Siad ugięty – ruch sprowadza się tutaj do obejmowania stopami (a mówiąc precyzyjniej ich brzegiem przyśrodkowym) piłeczki.
• Siad kuczny – ruch, jaki będzie wykonywany, to toczenie piłeczki po podłożu (między stopami).
• Siad na ławeczce – ruch polega w tym wypadku na podnoszeniu z podłogi woreczka i rzucaniu nim np. do wiaderka.
• Siad na podłodze – ruch, jaki trzeba wykonać, to podnoszenie przy użyciu palców stóp różnych drobnych (lekkich) przedmiotów.